پمفیگوس

پمفیگوس( Pemphigus) از واژه یونانی pemphix بمعنی تاول و حباب مشتق شده و از بیماری‌های نادر پوستی، با علت نقص در سیستم ایمنی بدن محسوب شده، پوست و غشاهای مخاطی را در بر میگیرد.
علت دقیق بیماری هنوز شناخته نشده، اما آنچه در این بیماری رخ میدهد را می‌توان به از دست رفتن چسبندگی بین لایه‌های شاخی پوست(کراتینوسیت) تعریف نمود.

علت شناسی

بین سلولهای پوستی، انواع پیوند بین سلولی وجود دارد که یکی از آن‌ها دزموزوم نام دارد. در پیوند دزموزوم، گروهی پروتئین با نام دزموگلین (Desmoglein) نقش چسب بین سلول‌ها را بازی میکنند. در بیماری پمفیگوس، سیستم ایمنی بدن، گروه پروتئین دزموگلین را هدف گرفته و پیوند بین سلولی دزموزوم از بین میرود.به دنبال از بین رفتن پیوند چسب گونه بین سلولی یا همان دزموزوم، زخمهایی در اپیدرم ایجاد شده و به همان علت، مایع میان بافتی به زیر پوست نفوذ کرده و ایجاد تاول می‌کند.

از منظر طب سنتی هرچیز که باعث تولید صفرای مازاد نیاز بدن و سوختن صفرا و تولید burned bile صفرای سوخته شود, مولد و تشدیدکننده این مشکل است. مانند زیادت ادویه تند و تیز و مشکلات عصبی مانند خشم.

داروهای مرتبط

پس از تشخیص، پر کاربردترین داروها شامل سیتوکینها(انواع اینترفرون و اینترلوکین)، انواع داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، آنتی‌بیوتیک (پنیسیلین و مشتقات)، انواع بتا بلاکر، مهارکننده های آنژیوتانسین(ACE inhibitor)، هورمون پروژسترون و آنتاگونیست‌های کلسیم می‌باشد.

از منظر پزشکی سنتی, هرچیز که پاک‌کننده صفرای سوخته از بدن باشد می‌تواند مفید واقع شود. همچنین بیمار باید از ادویه‌های تند و تیز پرهیز کند و به تناول ترشی‌های طبیعی همچون آبغوره و آبلیمو و سرکه و رب انار ترش و… همراه غذا مداومت نماید.