اکسی تالان

الیاف Oxytalan الیافی مانند الاستیک هستند که موازی با یک سوم سطح ریشه دندان (یک سوم سرویکال ریشه)در مسیر ورتیکالی حضور دارند و در سرویکال ریشه به سمنتوم می چسبند ، به نظر می رسد که این الیاف جریان عروقی را تنظیم می کنند. فیبریلین الیاف اکسی تالان را ایجاد می کند ، که باعث خاصیت الاستیکی آنها می شود.

در آناتومی سلولی دندانها ، الیاف اکسی تالان جزء ماتریس خارج سلولی است. اولین بار توسط Fullmer & Lillie (1958) در غشاهای پریودنتال شرح داده شد. در مشاهده میکروسکوپ نوری ، ممکن است این الیاف از فیبرهای الاستیک بالغ به دلیل عدم لکه دار شدن با محلول های آلدهید فوکسین ، جدا شوند ، مگر اینکه آنها توسط پرمنگنات پتاسیم ، اسید عملکردی یا اسید پراستریک اکسیده شده باشند.

از نظر مورفولوژی و خاصیت رنگ آمیزی آنها به نظر می رسد که این الیاف یک شکل نابالغ از بافت الاستیک هستند.

آنها را همچنین می توان در سطح عضلات صاف یافت. آنها تا حد زیادی در رگ های خونی وجود دارند.