در صورتی که سطح ریشه در یک ناحیه خاص فقط توسط پریوست و لثه پوشانده شده باشد و استخوان حضور نداشته باشد ، اگر استخوان مارژینال (اطراف) دست نخورده و سالم باشد فنستریشن نامیده می شود وگرنه دهی سنس نامیده می شود شیوع فنستریشن و دهی سنس 20 درصد است این نقایص بیشتر در سطوح فاسیال رخ می دهد نسبت به لینگوال و بیشتر روی دندانهای قدامی بوجود می آید
علت این دو نقص مشخص نیست اما عوامل مستعد کننده عبارتند از
- برجستگی کانتور ریشه
- قرارگیری نامناسب دندان در فک
- پروتروژن ریشه به سمت لبیال و حضور پلیت استخوانی نازک