مونوکسید دی نیتروژن یا نیتروز اکساید یا گاز خنده (N۲O)

یکی از ترکیبات نیتروژن است که اولین بار در سال ۱۷۹۹ در دندانپزشکی استفاده شد. امروزه از آن در پزشکی برای القا و ادامهٔ بیهوشی استفاده می‌شود. این دارو همچنین با مقادیر مصرف کم به‌عنوان ضددرد در اعمال جراحی زنان و زایمان و برای عمل جراحی که در آن‌ها به بیهوشی کامل بیمار نیاز نیست، مصرف می‌شود. در جوامع غربی به صورت گسترده بمنظور ایجاد حس سرخوشی و توهم مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد بطوری که تخمین زده می‌شود در سال ۲۰۱۴ توسط نیم میلیون جوان بریتانیایی مصرف شده باشد.

نیتروژن اکسید (N_۲O) گازی بی‌رنگ، بی‌بو و غیرقابل اشتعال است. N_۲O سمّی نیست اما خنده‌آور است. این گاز در ردهٔ اصلی گازهای گلخانه‌ای قرار داشته و آلوده کنندهٔ هوا می‌باشد.