یوکاریوت ( Eukaryote) در زیستشناسی به جانداری که سلولهای آن هستهٔ واقعی دارند گفته میشود؛ (در باکتریها، مواد هستهای در غشایی قرار ندارند و هستهٔ مشخصی را تشکیل نمیدهند).
یوکاریوتها دارای سلولهایی هستند که در آنها ماده ژنتیکی در یک غشای دو لایهای محفوظ شده که هسته سلول نام دارد. موجودات پرسلولی همگی یوکاریوت هستند و در مقابل یوکاریوت گروهی به نام پروکاریوت قرار دارد که در آنها ماده ژنتیکی در تماس مستقیم با سیتوپلاسم قرار دارد.
یوکاریوتها دارای کروموزوم خطی هستند و اندامکهای غشاداری مانند میتوکندری نیز دارند. ریبوزومهای سلولهای یوکاریوت پیچیدگی بیشتری نسبت به ریبوزومهای سلولهای پروکاریوت دارند و کمی بزرگترند.
داشتن هستهٔ غشادار و سیتوپلاسم حاوی اندامکهای سلولی که شامل همهٔ سلولها بهجز باکتریها میشود را یوکاریوت میگویند.
اندازه یوکاریوتها بهطور متوسط ۱۰ میکرومتر است.
یوکاریوتها | پروکاریوتها |
---|---|
دارای هسته مشخص و محصور در غشا | فاقد هسته |
دارای اندامکهای غشادار و مشخص و دستگاه غشایی درونی | فاقد اندامکهای محدود به غشا |
اندازه بسیار متنوعی دارند. | اندازه یک سلول پروکاریوت ۱ تا ۱۰ میکرومتر است. |
ماده ژنتیکی یک سلول یوکاریوتی عمدتاً در هسته متمرکز است. | ماده ژنتیکی سلول در ناحیه شبههستهای موسوم به نوکلئوئید متمرکز شدهاست. |
سلولهای یوکاریوتی دارای سه نوع RNA پلی مراز اصلی هستند. البته کلروپلاست و میتوکندری آن نیز RNA پلی مراز دارند. | سلولهای دارای یک نوع RNA پلی مراز هستند. |
ماده ژنتیکی یک سلول یوکاریوتی عمدتاً در هسته متمرکز است. بخش اندکی نیز درون اندامکهای درونیاختهای همچون میتوکندری، کلروپلاست و گلیاکسیزوم دیده میشود. | ماده ژنتیکی سلول پروکاریوتی از لحاظ کمیت ۷۰۰ مرتبه کمتر از ماده ژنتیکی نوع یوکاریوتی است. |
تاژک سلول یوکاریوتی عمدتاً از جنس پروتئین استوانهای شکل ریزلوله است. | تاژک سلول پروکاریوتی از جنس پروتئین فلاژلین است. |
تاژک در حال حرکت، دارای حرکت شلاقی است | تاژک در حال حرکت، دارای حرکت چرخشی است |
فرایندهای آندوسیتوز و اگزوسیتوز را فقط در انواع یوکاریوتی میتوان یافت | فرایندهای آندوسیتوز و اگزوسیتوز را نمیتوان یافت |
حجم یک سلول یوکاریوتی هزاران بار بزرگتر از نوع پروکاریوتی است. | حجم یک سلول پروکاریوتی کم است. |
فرمانروهای آغازیان -گیاهان- جانوران – قارچها در این گروه قرار دارند. | فرمانروی باکتریها شاخصترین نوع پروکاریوتها هستند. |
فرایند رونویسی در سلولهای یوکاریوت کمی پیچیدهتر از سلولهای پروکاریوتی است. دارای اینترون و اگزون | فرایند رونویسی در سلولهای پروکاریوتها کمی سادهتر از سلولهای یوکاریوتی است؛ و فاقد اینترون و اگزون (البته در آرکیباکتریها استثنا) |
دارای پروتئینهای متنوع است و دارای ۴ تا ۵ نوع هیستون که به دیانای پیوستهاند. | دارای معدودی پروتئین (اکثراً آنزیم) است و فاقد هیستون |
دارای پروتئینهای اکتین یا میوزین است. | فاقد پروتئینهای اکتین یا شبه میوزین |
دارای ریزلوله است. | فاقد ریزلوله |
کروموزومهای نوکلئوپروتئین دارند. | کروموزومهای نوکلئوپروتئین ندارند. |
میتوز و میوز دارند. | میتوز ندارند. |
ژنوم آنها بیش از یک مولکول دیانای خطی است. | دارای یک مولکول دیانای حلقوی |
ریبوزوم S۸۰ دارند. بزرگتر و پیچیدهتر البته در کلروپلاست و میتوکندری خود از نوع S۷۰ دارند. | ریبوزوم S۷۰ دارند؛ کوچکتر و سادهتر |
سانترومر یا کینه توکور دارند. | سانترومر یا کینه توکور ندارند. |
یک یا چند هستک دارند | هستک ندارند. |
دارای کیپههای متعدد از یک ژن | از هر ژن یکی دارند. |
همانندسازی در مواضع متعدد یا دارای چندین دوراهی همانندسازی | یک نقطه شروع همانندسازی دارند؛ و دوجهتی |
سنتز همه زنجیرههای پلی پپتیدی با متیونین فرمیله نشده آغاز میشود. | سنتز همه زنجیرههای پلی پپتیدی با متیونین فرمیله آغاز میشود. |
ردیف هاگنس (TATA)، راهانداز (پروموتور) RNA پلیمراز۲ است که به ردیف پرینبو در پروکاریوتها شباهت دارد. | ردیف پرینبو (TATAATG) در نزدیکی نقطه آغاز راهانداز جای دارد. |
معمولاً در انتهای ۵ پریم mRNA کلاهک وجود دارد. | کلاهک ندارد. |
به دو انتهای mRNA پروتئینهای پیوسته متفاوت متصل است. | فاقد پروتئینهای پیوسته به انتهای mRNA است. |
اکثراً ردیف پلی A بلندی در انتهای ۳پریم در mRNA داند. | وجود ردیف پلی A در انتهای ۳پریم در mRNA نادر است. |
mRNA منحصراً (مونو سیسترونی) یا تک ژنی است. | mRNA چندژنی (پلی سیسترونی) در آنها متداول است. |