پرسلان
چینی دندان(Dental Porcelain) اصطلاح پرسلان به خانوادهاي از مواد سراميكي اشاره دارد كه در درجه حرارت هاي بالا پخته مي شود.يك ونيراستتيك پرسلان (لامينيت ونير)لايه اي از پرسلان است كه به سطح دندان تراش خورده ،باند مي شود و نماي بد دندان را مي پوشاند. ونيرهاي پرسلاني در لابراتورهاي دندانپزشكي ساخته مي شود. در ابتدا ونيرهاي پرسلاني از پرسلان فلدسپاتيك ساخته شده و sinter مي شد. اخيرا اغلب ونيرهاي پرسلاني با heat pressing ساخته شده و از leucite-reinforced يا lithium-dislicate براي ساختشان استفاده مي شود. براي بدست آوردن چسبندگي كافي ،ميناي دندان را با اسيد فسفريك و سطح باندينگ پرسلان را با اسيد هيدروفلوريك اچ مي كند. كامپوزيت رزيني كه به طور اختصاصي جهت باند شدن به سراميك فرمول بندي مي شود، به عنوان ادهزيو به كار مي رود.
اينله ها و آنله هاي سراميكي، جانشيني براي كامپوزيت رزين هاي خلفي مي باشد و مقاومت سايشي بهتري نسبت به كامپوزيت رزين هاي خلفي دارد ; بنابراين دوام آنها بيشتر است. اينله يك فلز، چيني يا پلاستيك ترميمي است كه براي يك حفره تعبيه شده در دندان، ساخته مي شود و به آن سيمان مي شود. آنله يك نوع ترميم ريختگي است كه تمامي سطوح اكلوزال(سطح جونده دندان هاي خلفي) يك دندان را مي پوشاند.
طبقه بندي پرسلان هاي دنداني
پرسلان هاي دنداني بر اساس درجه حرارت ذوب يا fusion به چهار دسته زير طبقه بندي مي شود:
1300 درجه حرارت ذوب
High fusing
1101-1300 درجه حرارت ذوب
Medium fusing
850-1100درجه حرارت ذوب
Low fusing
850>
Ultra-low fusing
پرسلان هاي Medium fusing و High fusingدرساخت دندان هاي دنچرو پرسلان هاي Ultra-low fusing و Low fusing در ساخت كراون ها و بريج استفاده مي شود. نوع ultra-low داراي ضريب انقباض كمي مطابق با ضريب انقباض فلزات است و به دليل داشتن نقطه ذوب پائين ريسك بوجود آمدن اكسيد فلزي را كاهش مي دهد. در پرسلان هاي با نقطه ذوب بالا، شبكه اصلي مركب از فلدسپارهاي طبيعي است كه با 15% كوارتز آزاد تقويت شده است. براي تهيه پرسلان با نقطه ذوب پائين يا متوسط، مي توان فلاكس هاي اكسيد بور(B2O3) يا اكسيد ليتيوم (LiO2) را به عناصر موجود در فلدسپات طبيعي اضافه كرد.
تركيبات پرسلان دنداني
سراميك هاي دنداني ابتدا در اواخر سال 1700 در دندانپزشكي به كار مي‌رفت. در اوايل سال 1900 پرسلان هاي ژاكت كراون گسترش يافت كه شامل پرسلان هاي فلدسپاتيك يا آلومينوس بود كه بر روي فويل پلاتيني نازك پخته مي شد. به دليل اختلاف زياد ضريب انبساط حرارتي آلياژهاي فريم ورك1 و سراميك هاي ونير كننده كه در اثر سرد شدن منجر به شكست مي شد، پرسلان هاي فلدسپاتيك حاوي لوسايت گسترش يافت. اين ابداع به مواد سراميكي اجازه داد تا به فرم ورك فلزي باند شود. سراميك هاي تقويت شده با آلومينا بعدا جهت بهبود خواص مكانيكي معرفي شد. در20 سال گذشته مواد و تكنيك هاي جديدي براي ساخت تكنيك هاي تمام سراميكي شناخته شده اند كه شامل مواد تمام سراميك slip cast , heat pressed machined, است.
در سال 1838, Elias Wildman اولين پرسلان دنداني با شفافيتي مطابق با دندان طبيعي ساخت. ابتدائي ترين پرسلان هاي دنداني تركيبي از كائولين،كوارتز و فلدسپار بود(شكل1).
كائولين،سيليكات آلومينيوم هيدراته شده(Al2O3.2SiO2.2H2O)است كه بعنوان يك باندر2، عمل مي كند. وجود حتي مقدار كمي از كائولين منجر به عدم شفافيت مي شود لذا پرسلان هاي دنداني اوليه از شفافيت كافي بر خوردار نبود; بنابراين كائولين از پرسلان هاي دنداني حذف شد.
كوارتزمستحكم ترين جزء در طول پروسه firing است كه بدون تغيير باقي مي ماند و تشكيل يك فاز كريستالي مي دهد; اين فاز ميان فاز شيشه اي ناشي از ذوب فلدسپار پراكنده شده است.
فلدسپار تركيبي از پتاسيم-آلومينو سيليكات(K2O.Al2O3.6SiO2) و سديم-آلومينوسيليكات (Na2O.Al2O3.6SiO2) مي باشد. نسبت بين پوتاش K2O)) و سودا( Na2O) حائز اهميت است به طوريكه بر روي ويژگي هاي فلدسپار تاثيرگذار است. سودا منجر به كاهش دماي فيوژن و پوتاش ويسكوزيته شيشه گداخته3 را ،افزايش مي دهد. درجه حرارت فيوژن فلدسپار?1125-1170 مي باشد. در طول پروسه firing ،هميشه احتمال ايجاد جريان هاي pyroplastic افراطي كه منجر به گرد شدن لبه ها و در نتيجه تغيير شكل ظاهري دندان مي شود، وجود دارد. به همين دليل انتخاب مقدار صحيحي از پوتاش به منظور جلوگيري از اين مسئله حائز اهميت است.
خواص پرسلان هاي دنداني
خواص پرسلان هاي دنداني به تركيب، رنگ، ساختمان ميكروسكوپي و تجمع نقايص آن بستگي دارد. نقص در پرسلان ها به دليل وجود ترك هاي سطحي يا درطي فرآيند ساخت ايجاد مي شود. نقايص ساخت طي مراحل توليد ايجاد شده و شامل ناخالصي هايي است كه درمرحله متراكم سازي ايجاد شده است. وجود ميكروترك ها و ترك هاي سطحي در اثر سرد كردن پرسلان نيز مي تواند به دليل اختلاف انقباض حرارتي كريستال هاي لوسايت و فاز گلاسي باشد، يا در صورتيكه پرسلان خيلي سريع سرد شود به دليل شوك حرارتي باشد(شكل2).
جور بودن رنگ يك مسئله حياتي در جايگزين كردن دندان هاي طبيعي است. رنگ پودرهاي پرسلان دنداني كه به صورت تجاري از قبل مخلوط شده است داراي محدوده زرد تا زرد-قرمز مي باشد. به دليل اينكه محدوده رنگ دندان هاي طبيعي بسيار بيشتر از محدوده موجود در كيت پرسلان از قبل مخلوط شده است، از پرسلان هاي تغيير دهنده جهت تعديل رنگ استفاده مي شود. اين ماديفايرها پرسلان هاي بسيار پيگمانته بوده و معمولا به رنگ هاي آبي، زرد، صورتي، نارنجي،قهوه اي و خاكستري تهيه مي شوند. خاصيت بحراني ديگر پرسلان هاي دنداني ترانسلوسنسي4 آن ها مي باشد. ترانسلوسنسي پرسلان هاي اپك، دنتين و انامل متفاوت است. پرسلان هاي اپك ترانسلوسنسي بسيار كمي دارند كه به آن ها اجازه مي دهد كه سطح ساختمان فلزي زيرين را بپوشاند. ترانسلوسنسي پرسلان دنتين محدوده اي بين 18-38% مي باشد. پرسلان هاي انامل داراي بيشترين مقدار ترانسلوسنسي در محدوده اي بين45-50% است. ترانسلوسنسي مواد پرسلان هاي تمام سراميك با ماهيت فاز كريستالين آن ها تغيير مي كند.
پرسلان هاي سراميك-فلز
پرسلان هاي سراميك-فلز قدرت و دقت فلز ريختگي را همراه با زيبايي پرسلان دارا مي باشد.از زمانيكه پرسلان هاي سراميك-فلز در دندانپزشكي شناخته شد تاكنون اسامي زيادي به آن نسبت داده شده است:
Ceramic crown
Porcelain veneer crown (PVC)
Porcelain fused to metal (PFM)
Porcelain fused to gold (PFG)
و هماكنون اصطلاح سراميك-فلز و مخفف آنMCR منطقي ترين نام براي اين پرسلان ها به نظر مي رسد.
پرسلان هاي سراميك-فلز از يك فلز ريختگي يا كوپينگ5 كه بر روي دندان تراش خورده قرار مي گيرد و لايه اي كه روي فلز را مي پوشاند، تشكيل شده است (شكل3). كوپينگ فلزي توسط سه لايه پرسلان پوشيده مي شود:
1-لايه اپك(Opaque Shade) : لايه زيرين پرسلان بوده كه روي فلز را مي پوشاند و نقش مهمي در اتصال بين فلز و پرسلان ايفاء مي كند.
2-عاج(Dentine): قسمت عمده پرسلان را تشكيل مي دهد و رنگ ودرجه رنگ را مشخص مي كند.
3-انامل(Enamel): ترانسلوسنسي پرسلان را موجب مي شود.
پرسلاني كه براي پوشاندن فلزات بكار مي رود بايد خواص ويژه اي داشته باشد. به منظور جلوگيري از نيروهاي كششي نامطلوب در سطح پرسلان به هنگام سرد شدن، بايد ضريب انبساط حرارتي آن كمي كمتر از ضريب انبساط حرارتي ساختار فلزي باشد (6-10*5/14 به ازاي هر درجه سانتي گراد براي فلز).
از نظر تركيبات سازنده، پرسلان سراميك-فلز مشابه پرسلان فلدسپاتي است. البته تركيبات قليايي و مقدار اكسيدهاي اضافي موجود در آن با پرسلان فلدسپاتي اندكي متفاوت است. درصد اكسيدهاي سديم و پتاسيم اين انواع بيش از پرسلان هاي عادي مي باشد تا ميزان انبساط حرارتي پرسلان افزايش يافته و با انبساط حرارتي فريم ورك فلزي سازگاري بيشتري پيدا كند و از پيشرفت ترك جلوگيري شود. بعضي از انواع پرسلان هاي سراميك-فلز حاوي لوسايت است كه بعنوان فاز كريستالين عمل مي كند. بدليل انبساط بسيار زياد لوسايت، كريستالي شدن آن در پرسلان موجب تطبيق ضريب انبساط حرارت سراميك با آلياژهاي طلا مي شود. با افزودن مقداري K2O در پرسلان، فاز لوسايت در كل توده پرسلان ايجاد مي شود كه تمايل آنرا به كريستالي شدن افزايش مي دهد.
پرسلان اپك كه مستقيما بر روي فريم ورك افزوده مي شود، تقريبا شبيه مخلوط فلاكس هاي شيشه فلدسپاتيك سديم-پتاسيم است و داراي تركيبات زير مي باشد:
تركيبات پرسلان اپك
48.00-59.00
SiO2
silica
20.00-16.30
Al2O3
alumina
10.30-8.40
K2O
potash
7.00-5.70
Na2O
Soda
1.45-1.20
CaO
Calcium oxide
1.45-1.20
B2O3
Boric Oxide
3.30-2.70
TiO2
Titania
5.25-4.30
SnO2
Tin Oxide
1.50-1.20
ZnO2
Zinc Oxide
trace
Fe2O3
Ferric Oxide
trace
F2
Fluorine
پرسلان اپك را از مواد حاجب نور (opacifier) اشباع مي كند تا رنگ لايه فلزي را پوشانده و در ضمن حداقل ضخامت ممكن را داشته باشد. اپك هاي مدرن كه به صورت رنگ روي فلز زده مي شود، مي تواند حتي در ضخامت هاي بسيار كم 100µm نيز رنگ فلز را كاملا بپوشاند. شايان توجه است كه اين مواد به شدت نور را منعكس كرده و چون رنگ و خاصيت بازتابي آن ها بر رنگ پرسلان انامل موثر است، مي تواند موجب بروز مشكلاتي شود.
پرسلان هاي عاج و انامل كه روي اپك پودرگذاري مي شود از شيشه هاي فلدسپاتي ساخته مي شود و تركيبات آنها به صورت زير است:
تركيبات پرسلان هاي دنتين و انامل
66.2-59.2
SiO2
silica
18.9-14.5
Al2O3
alumina
12.3-9.5
K2O
potash
9.7-4.7
Na2O
Soda
2.10-0.4
CaO
Calcium oxide
0.29-0.25
TiO2
Titania
5.25-4.30
SnO2
Tin Oxide
0.055-0.045
Fe2O3
Ferric Oxide
0.50-0.20
F2
Fluorine
نكته قابل توجه اين است كه اكسيدهاي بور و ليتيوم به عنوان فلاكس در پرسلان انامل بكار نرفته است.
تركيبات فوق به دقت با يكديگر مخلوط شده و جهت پخت تا ?1200 در كوره حرارت داده مي شود. به طور كلي در اثر حرارت ناشي از پخت، سراميك هاي دنداني از دو فاز تشكيل مي شود:
1- فاز شيشه اي يا گلاسي(vitreous) ناشي از متلاشي شدن فلدسپار در دماي بالا
2- فاز كريستالين كه از لوسايت(K2O.Al2O3.4SiO2) تشكيل مي شود.
فاز گلاسي در بر گيرنده فاز كريستالي است. افزايش ميزان فاز گلاسي منجر به افزايش ترنسلوسنسي يا به عبارتي شفافيت پرسلان دنداني مي شود ولي در عوض مقاومت به پيشرفت ترك را كاهش مي دهد. لذا جهت بهبود خواص مكانيكي سراميك دنداني، ميزان فاز كريستالي را افزايش مي دهد. موادي كه در پرسلان هاي دنداني تمام سراميك به كار مي روند بيش از 90% حجمي، حاوي فاز كريستالين است.
مخلوط فاز كريستالين و گلاسي را خيلي سريع در آب فرو مي برد(quench كردن). اين امر موجب خرد شدن و ايجاد ذرات كوچك مي شود. ماده محصول تحت عنوان frit شناخته شده و به پروسه انجام شده fritting گفته مي شود. جهت مشابهت با دندان هاي طبيعي، در اين مرحله رنگدانه هايي به صورت اكسيد هاي افزودني فلز نيز اضافه مي شود. براي مثال اكسيدهاي آهن بعنوان رنگ قهوه اي،اكسيد مس بعنوان رنگ سبز،اكسيد تيتانيوم بعنوان رنگ زرد-قهوه اي،اكسيد كبالت بعنوان رنگ آبي.
جهت تهيه يك پرسلان سراميك-فلز ازتكنيك هاي زيادي استفاده مي شود:
Compaction-1
براي ايجاد يك پرسلان قوي با حداقل انقباض، متراكم كردن ذرات داراي اهميت زيادي است. در اين روش پودر پرسلان با آب و باندر تركيب شده و توليد يك ماده خميري مانند مي كند. از اين خمير يك قالب الاستومريك گرفته مي شود ; جهت جداسازي آسان پرسلان از قالب، آن را با ورقه هاي نازك پلاتين مي پوشاند.
روش هاي زيادي جهت متراكم كردن ذرات وجود دارد از جمله: ,spatulation ,brush application .vibrating
در روش spatulation پرسلان مرطوب را با يك كارتك صاف مي كند تا آب اضافي به سطح آمده و با يك دستمال آن را جذب مي كند. در روش brush application جذب آب توسط پودر پرسلان خشك بر اساس جذب موئينه انجام مي شود; به اين صورت كه پودر خشك با يك قلم مو در ناحيه اي از پرسلان مرطوب بكار مي رود و هنگاميكه آب به سمت ناحيه خشك كشيده شد، ذرات مرطوب به سمت يكديگر كشيده مي شود. در روش vibrating مخلوط پرسلان مرطوب به آساني ويبره مي شود تا ذرات با يكديگر ته نشين شوند; سپس آب اضافي با يك ماده جاذب گرفته مي شود.
2-Sintering
زينترينگ روندي است كه منجر به اتصال ذرات پرسلان در درجه حرارت بالا مي شود تا يك توده پيوسته را تشكيل دهد( شكل4). بدليل هدايت حرارتي ضعيف پرسلان، لايه هاي خارجي سريعتر از لايه هاي داخلي تر زينتر شده و به اصطلاح overfuse مي شوند; لذا از حرارت هاي خيلي سريع بايد پرهيز كرد.
در طي روند زينترينگ حضور حباب هاي گاز و هوا در پرسلان هاي air-fire شده موجب ايجاد تخلخل و تاثير نامطلوب بر روي استحكام و خواص نوري پرسلان مي شود. جهت به حداقل رساندن اين مسئله از تكنيك vacuum-firing استفاده مي شود. در اين روش پرسلان سراميك-فلز تحت خلاء fire مي شود. به اين صورت كه فشار داخل كوره تا 0.1Atm پائين آورده شده و درجه حرارت تا درجه حرارت پخت بالا برده مي شود ; سپس خلاء آزاد شده و فشار كوره به 1Atm باز گردانده مي شود.
3-Glazing
با وجود همه تلاش ها در مرحله زينترينگ وجود مقداري تخلخل در پرسلان پخته شده طبيعي است; كه در مواردي حتي در سطح پرسلان نيز ديده مي شود. اين تخلخل ها اجازه ورود به باكتري ها و مايعات دهاني را داده كه مي تواند منجر به توليد پلاك ها شود. براي جلوگيري از اين امر، يك لايه نازك شيشه اي در طي عمليات glazing بر روي سطح پرسلان كشيده مي شود. درجه حرارت و زمان glazing بسته به نوع حرارت متفاوت است.
پرسلان هاي تمام سراميك
پرسلان هاي تمام سراميك از لحاظ زيبايي، رنگ و ترانسلوسنسي با دندان هاي طبيعي قابل مقايسه است. اولين كراون هاي تمام سراميك porcelain jacket crown ها بود كه بر روي يك ماتريكس از جنس پلاتين ساخته مي شد. عيب اصلي پرسلان هاي اوليه پائين بودن قدرت آن ها بود. به همين دليل از آن ها بيشتر در دندان هاي قدامي كه استرس كمتري را تحمل مي كند استفاده مي شد. جهت افزايش قدرت پرسلان هاي تمام سراميك از دو نوع سراميك جهت ساخت آن ها استفاده شد. بدين صورت كه Core توسط يك سراميك با قدرت بالا ساخته شده و سپس توسط سراميك ديگري با قدرت كمتر ولي زيبايي بيشتر پوشيده مي شد. اين تكنيك تا حد زيادي شبيه به تكنيك ساخت پرسلان هاي سراميك-فلزبود. روش ديگر استفاده از سراميكي بود كه تركيبي از قدرت و زيبايي را شامل مي شد. High-strength ceramic core براي اولين بار در سال 1965 توسط Mclean معرفي شد كه به جاي استفاده ازپرسلان فلدسپاتيك از پرسلان تقويت شده با آلومينا استفاده شده بود و تقريبا 40 درصد قوي تر از پرسلان هاي فلدسپاتيك بود. در حال حاضر قويترين پرسلان هاي تمام سراميك In-ceram ها مي باشد كه تقريبا 4 برابر قويتر از alumina core هاي اوليه است. به همين دليل از آن ها در محل هاي high-stress استفاده مي شود. در برخي كارخانجات براي بالا بردن قدرت پرسلان خود از سراميك هاي شيشه اي استفاده مي شود. مارك تجاري Dicor يكي از اين سيستم ها مي باشد. پرسلان Dicor پس از casting شفاف بوده و در يك پروسه يازده ساعته بسيار دقيق و حساس قرار مي گيرد تا كريستال هاي ميكا(Mica ) رشد كرده و قدرت پرسلان را افزايش دهد. از سراميك هاي شيشه اي مي توان به Dicor-MGC كه در سيستم هاي CAD-CAM بكار برده مي شود نيز اشاره كرد. ساير كارخانجات براي تقويت پرسلان از Leucite استفاده مي شود. Leucite در پرسلان هاي سراميك-فلز براي افزايش ضريب انبساط حرارتي سراميك بكار برده مي شود. سيستم هايي كه به طور شايع در آنها از كريستال هاي Leucite براي تقويت پرسلان استفاده مي شود عبارتند از:
Optec HSP
Cerinate
IPS-Empress
بر حسب تكنيك بكارگيري شده جهت ساخت پرسلان هاي تمام سراميك، مواد تمام سراميك استفاده شده در ساخت اين نوع پرسلان ها را مي توان به شكل زيردسته بندي كرد:
1-مواد تمام سراميك sinter شده
2- مواد تمام سراميك حرارت داده شده تحت فشارياheat pressing
3- مواد تمام سراميكslip cast
مواد تمام سراميك sinter شده
دو نوع اصلي از مواد تمام سراميك sinter شده عبارتند از:
1- پرسلان فلدسپاتيك تقويت شده با لوسايت
2- سراميك با بيس آلومينا(شكل5)
لوسايت به عنوان يك فاز تقويت كننده عمل مي كند و موجب افزايش استحكام خمشي و فشاري در پرسلان مي شود. مقدار زياد لوسايت در ماده به ضريب انبساط حرارتي بيشتر آن كمك مي كند. بعلاوه عدم انطباق زياد انبساط حرارتي بين لوسايت و فاز گلاسي موجب گسترش استرس و ايجاد ترك مي شود.
آلومينا داراي مدول الاستيسيته بالايي(350Gpa) مي باشد. لذا پراكندگي آن در ماتريكس گلاسي با ضريب انبساط حرارتي مشابه موجب استحكام قابل ملاحظه core مي شود. اين افزايش استحكام بدليل باند عالي بين فاز گلاس و آلومينا مي باشد. پرسلان هاي alumina core اوليه داراي 40-60 % آلومينا بود. در اين پرسلان ها Core بر روي فويل پلاتيني پخته شده و سپس با match-expantion پرسلان ونير مي شد ولي امروزه مستقيما بر روي refractory die پخته مي شود.
مواد تمام سراميك حرارت داده شده تحت فشارياheat pressing
در روش heat pressing از فشار خارجي براي پخت پرسلان در درجه حرارت هاي بالا استفاده مي شود. به اين ترتيب از تشكيل تخلخل هاي بزرگ جلوگيري شده كه اين امر منجر به بهبود خواص مكانيكي و دانسيته بالاي پرسلان مي شود(شكل6). دو نوع اصلي از مواد تمام سراميك heat pressing شده عبارتند از:
1- سراميك هاي با بيس لوسايت(شكل7)
2- سراميك هاي با بيس ليتيوم-دي سيليكات(شكل8)
مواد حاوي ليتيوم-دي سيليكات (Li2Si2O5) به عنوان فاز كريستالين اصلي است و مزيت عمده آن ها استحكام خمشي(350Mpa) بالاي آن ها است كه محدوده كاربرد آن ها را گسترده تر كرده است.
مواد تمام سراميكslip cast
اين روش شامل كندانس كردن6 slip پرسلان آبي بر روي refractory die مي باشد. تخلخل refractory die به وسيله جذب آب از slip در اثر عمل موئينگي به تراكم كمك مي كند. پرسلان در درجه حرارت بالا بر روي refractory die پخته مي شود و سپس در داخل core متخلخل fire شده گلاس، فيلتر مي شود. به اين ترتيب كه گلاس ذوب شده در درجه حرارت بالا بر اثر عمل موئينگي به داخل تخلخل ها كشيده مي شود. مزيت اصلي اين نوع سراميك ها استحكام بالاي آن ها است واز جمله معايب آن زمان ساخت طولاني آن ها مي باشد. دو نوع اصلي از مواد تمام سراميك slip cast شده عبارتند از:
1- سراميك هاي با بيس آلومينا
2- سراميك هاي با بيس اسپاينل و زير كونيا
استحكام خمشي ماده آلوميناي slip cast شده در حدود 450Mpa مي باشد. محتواي آلوميناي slip بيش از 90% بوده و سايز ذرات آن بين 0.5-3.5µm مي باشد.
تقويت كردن پرسلان هاي سراميكي
يكي از راه هاي جلوگيري از شكست پرسلان، بكارگيري پروسه هاي تقويتي است:
Ion exchange
Thermal tempering
Prevention of stress-corrosion
Ion exchange
در اين روش يك پوسته فشرده به روي سراميك تشكيل مي شود كه از گسترش ترك جلوگيري مي كند. در فلز گلاسي يون هاي كوچكتر جاي خود را به يون هاي بزرگتر داده و به اين ترتيب يك لايه فشرده تشكيل مي شود. در اين روش معمولا از bath هاي نمك نيترات مذاب استفاده مي شود. سراميك به درون bath نمك مذاب در درجه حرارتي پائين تر از دماي شيشه اي شدن(transition temperature) ريخته مي شود. در اين درجه حرارت شيشه هنوز سخت است. اگرچه حرارت براي حركت سريع يون ها كافي است ولي تنها يون قليايي مي تواند فاصله لازم را طي كند. نمك مذاب بايد به گونه اي انتخاب شود كه در حاليكه يون هاي بزرگ جانشين يون هاي كوچك مي شود، كاتيون هاي كوچك به درون bath نفوذ كند. در پرسلان هاي فلدسپاتيك يون هاي پتاسيم از KNO3 bath جايگزين يون هاي سديم مي شود. بدليل اشغال فضاي بيشتر يون هاي پتاسيم نسبت به يون هاي سديم، شبكه سيليكاتي به يكديگر فشرده شده و يك لايه متراكم تشكيل مي شود. با اين روش قدرت پرسلان فلدسپاتيك حدود 4% افزايش مي يابد.
Thermal tempering
در اين روش شيشه به سرعت سرد مي شود و در سطح شيشه ايجاد يك لايه فشرده و متراكم مي كند.
Prevention of stress-corrosion
در يك محيط مرطوب قدرت سراميك كاهش مي يابد. اين كاهش قدرت به دليل واكنش شيميايي است كه بين سراميك و آب رخ داده و باعث افزايش اندازه ترك مي شود. اين پديده stress corrosion يا static fatigue نام دارد. گزارش مي شود كه مقاومت سراميك در برابر شكستگي در آب تا حدود 30% كاهش مي يابد. يرخي از سيستم هاي سراميكي مانند Renaissance فويل فلزي دارند كه از نفوذ رطوبت به سطح داخلي و در نتيجه از شكست جلوگيري مي كند.