لنفوسیتها (Lymphocyte) نوعی از گلبولهای سفید خون هستند که در سیستم ایمنی مهره داران نقش دارد. بر اساس ظاهر آنها زیر میکروسکوپ آنها را به دو دسته تقسیم میکنند: لنفوسیتهای بزرگ و گرانولار و لنفوسیتهای کوچک. اکثر لنفوسیتهای بزرگ همان سلولهای NK هستند. لنفوسیتهای کوچک از سلولهای T و سلولهای B تشکیل گردیدهاند. آنها از سلولهای بنیادی خونساز و طی فرآیند لنفوپوئیزیس متمایز می شوند
بدن یک فرد طبیعی هزار میلیارد سلول لنفوییدی دارد، و بافت لنفوییدی تشکیل دهنده حدود ۲درصد از وزن بدن است. لنفوسیتها به طور معمول بین ۸ تا ۱۲ میکرون قطر دارند (لنفوسیتهای کوچک ۶ میکرون و لنفوسیتهای بزرگ ۹ تا ۱۵ میکرون). هسته آنها گرد، بیضی شکل، فرورفتهاست و ۹۰ درصد حجم سلول را به خود اختصاص میدهد (به غیر از سلولهای بزرگ)
انواع
لنفوسیت B (به علت اینکه اولین بار در تخمدان جوجه که Bursa نامیده میشود مشاهده شدهاند) دوره تمایز خود را در محل تولید یعنی همان مغز استخوان میگذارنند. این لنفوسیتها بیشتر در تولید پادتن و ایمنی هومرال نقش دارند.
لنفوسیتهای T که پس از تولید در مغز استخوان وارد تیموس شده و آنجا تمایز مییابند و خود چهار نوع هستند که عبارت اند از: لنفوسیت تی سیتوتوکسیک، لنفوسیت تی یاری دهنده، لنفوسیت تی خاطره و لنفوسیت تی سرکوبگر انواع لنفوسیتهای تی هستند. لنفوسیتهای T در ایمنی سلولی و ایمنی تطبیقی سیتوتوکسیک مؤثرند.
سلولهای کشنده طبیعی (NK cells) در ایمنی سلولی و ایمنی ذاتی دخیل هستند.