سندرم کروزون (Crouzon syndrome)

سندرم کروزون در اثر متصل شدن زود هنگام استخوان‌های جمجمه به وجود می‌آید؛ در شایع‌ترین نشانه های بیماری درزهای جمجمه بسته شده و چهره از حالت طبیعی خود خارج می‌شود، این اتفاق سبب بروز علائمی متعدد می شود که ناهنجاری‌های جمجمه و صورت از اصلی‌ترین آن‌هاست.

خوشبختانه بیماری شیوعی چندان نداشته و بطور میانگین از هر یک میلیون نفر،  16 نوزاد به این سندروم مبتلا می‌شوند؛ علائم معمولا در اولین سال زندگی کودک ظاهر شده و در صورت عدم درمان از 2 یا 3 سالگی پیشرفتی چشمگیر خواهد داشت.

علائم بیماری و اختلال سندرم کروزون

 سندرم کروزون در افراد متفاوت به شکل‌های مختلف خود را نشان می دهد؛ غیر طبیعی شدن فرم صورت؛  پیشانی برجسته، چشمان از حدقه بیرون زده، انحراف چشم‌ها، فرورفتگی بینی، جلو آمدن چانه و کوچک بودن فک بالا، مشکلات دندان، کاهش شنوایی، مشکلات تنفسی و بینایی بخشی از علائم این سندرم است که از فردی به فرد دیگر متفاوت و در برخی کودکان شدید و در برخی خفیف است.

سندرم کروزون یک بیماری ژنتیکی نادر است که در حین بارداری رخ نمی‌دهد و اختلال در ژن‌های غالب معمولی از اصلی‌ترین علل بروز آن  است، افراد مبتلا، در ساختمان اسکلتی بدن خود دچار اختلال خواهند شد، برخی این سندرم را با سندرم داون اشتباه می‌گیرند.

روش‌های درمانی سندرم کروزون

سندرم کروزون انواعی متخلف دارد و پزشکان درمان‌هایی متفاوت را برای آن‌ها در پیش می‌گیرند؛ یکی از درمان‌های اصلی این سندرم جراحی است که این کار به جهت بهبود علائم، جلوگیری از ایجاد عوارض و کمک به رشد جسمی و روانی صورت می‌گیرد، این جراحی مانند هر عمل جراحی دیگری دارای عوارضی است و در صورتی که پس از جراحی همجوشی صورت نگیرد موجب ایجاد فشار داخل جمجمه می‌شود و  احتمال آسیب مغزی وجود دارد.