سلولهای اپیتلیال مالاسز (ERM) (pax epithelialis pediodontii) بخشی از سلولهای پریودنتال در اطراف دندان هستند. آنها قسمتی از سلولهای باقیمانده از غلاف ریشه اپیتلیال هرتویگ (HERS) هستند که به طور کامل ناپدید نشده اند.
بقایای سلولهای اپی تلیالی مالاسز در تمام طول PDL در مجاورت سمنتوم قرار داشته و بیشتر در نواحی اپیکال و سرویکال ریشه حضور دارند.با افزایش سن از تعداد این سلولها کاسته می شود.در نهایت این سلولها یا دژنره شده و ناپدید می شوند یا کلسیفیکه شده و تبدیل به Cementicle می شوند. این سلولها توسط همی دسموزوم ها به هم متصل می شوند.در صورت تحریک آنها احتمال ایجاد periapical cyst و lateral root cyst وجود دارد.
ثابت شده است این سلولها در حضور التهاب با تکثیر شدن در تشکیل لایه های اپیتلیال کیستهای مختلف odontogenic مانند کیست رادیولار نقش دارند. نام آنها به نام لوئیس-چارلز مالاسز (1990-1984) است که آنها را توصیف کرده است.
ERM در ترمیم سیمان و بازسازی سیمان نقش ایفا می کند. سلولهای بنیادی در ERM می توانند تحت یک انتقال اپیتلیال مزانشیمی قرار بگیرند و به انواع مختلف سلولهای منشأ مزودرم و اکتودرمال مانند استخوان ، چربی ، غضروف و سلولهای شبیه نورون متمایز شوند.
1299 کاربر 
13 محصول 
1855 مطلب 
238 دیدگاه 
t.me/link10_ir
