دندریت

دارینه یا دندریت ( Dendrite) زائده‌های رشته مانندیست که به جسم سلولی یاخته‌های عصبی (نورون‌ها)، متصل هستند. دِندریت‌ها نقشِ آورندۀ پیام‌های صادر شده از یاختۀ حسی مجاور یا یاخته‌های عصبی رده بالاتر به درون یاخته را به عهده دارند. این پیام‌های عصبی، به صورت سیگنال‌های الکتریکی در درازایِ دِندریت‌ها حرکت می‌کنند.

دِندریت‌ها معمولاً بیش از یک عدد، کوتاه و منشعب (بسیار بلند در نورونهای حسی، سلول‌های پورکینیه در مخچه و سلول‌های پیرامیدال در مغز) هستند و دارای همه ارگانلها بجز دستگاه گلژی، ختم به انشعابات ظریف و متعدد در انتها. وظیفه آن گیرنده اصلی نورون (انتقال تحریکات دریافتی سایر نورونها یا سلول‌های حساس به پریکاریون) است.

خارهای دندریتی

در درازنای دندریت‌ها، برآمدگی‌های کوچکی که بیشتر از اکتین ساخته شده است، بیرون می‌زنند این برآمدگی‌ها را خارهای دِندریتی (dendritic spines) می‌نامند. در محل این برآمدگی‌ها بیشتر پیوندها به آکسونها ایجاد می‌شود شکل خارهای دِندریتی در نیرومندی ترارسانش پیام عصبی نقش دارد. هرچه نیرومندی یک سیناپس (همایه) بیشتر باشد، خارهای دِندریتی بزرگتر خواهد بود.

گفتنی است نورونهای حرکتی آکسون بلند و دِندریت کوتاه دارند.