ای‌تی‌پی‌ایزها (به انگلیسی: ATPase)
طبقه‌ای از آنزیم‌ها هستند که باعث تسریع در تجزیه ای‌تی‌پی به ای‌دی‌پی و یون فسفات می‌شوند. این واکنش فسفات‌زدایی منجر به آزاد شدن انرژی می‌شود که توسط آنزیم برای انجام واکنش‌های شیمیایی که در حالت عادی اتفاق نمی‌افتند استفاده می‌شود. چنین فرایند در اشکال مختلف حیات اتفاق می‌افتد.
بعضی از این آنزیم‌ها پروتئین‌های غشائی درونی هستند که به درون غشاء سلولی متصل شده‌اند و مواد حل شدهٔ دو طرف غشاء را جابه‌جا می‌کنند. این آنزیم‌ها ای‌تی‌پی‌ایزهای تراغشائی نامیده می‌شوند.
ای‌تی‌پی‌ایزهای تراغشائی مواد لازم برای سوخت و ساز سلول را وارد سلول کرده و سموم و ضایعات و سایر موادی که مانع انجام فرایندهای سلولی می‌شود را خارج می‌کنند. یکی از مثال‌های مهم جابه‌جاگر سدیم-پتاسیم (یا ای‌تی‌پی‌ایز سدیم/پتاسیم) است که تعادل غلظت یونی لازم برای حفظ پتانسیل سلول را ایجاد می‌کند. مثالی دیگر ای‌تی‌پی‌ایز هیدروژن پتاسیم (K/H-ای‌تی‌پی‌ایز یا پمپ پروتونی معدی) است که محیط داخل معده را اسیدی می‌کند.