فرزهای مختلفی وجود دارد که می توان از آنها برای آماده سازی دندان استفاده کرد و اغلب اپراتورها ترجیحات خاص خود را دارند. کیت آماده سازی Crown, Bridge, Veneer توسط MIK Dental برای توصیف تمام آماده سازی های دندان در این پست استفاده شده است.

کیت آماده سازی تاج، بریج، روکش MIK DENTAL

این کیت فرز است که توسط دکتر معز خاکیانی طراحی شده است، با این اصل که مهمترین جنبه فرز نوک آن است. دانستن شکل و ابعاد فرز مورد استفاده از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا این امر به اطمینان از معماری مطلوب حاشیه دندان کمک می کند.

هنگامی که مطابق با مفهوم طراحی آن استفاده می شود، فرو رفتن نوک فرز در دندان، یک شیار با ابعاد شناخته شده باقی می گذارد. عاملی که در حصول اطمینان از کاهش یکنواخت و قابل پیش بینی هر بار بسیار مهم است.

کیت آماده سازی تاج، پل، روکش توسط MIK Dental

19 فرز ساق طلایی در این کیت وجود دارد که از نظر استراتژیک به 7 کلاستر تقسیم می شوند. هر کدام برای یک متریال یا هدف طراحی خاص. کیت شامل تمام فرزهای لازم برای انجام آماده سازی دندان قابل پیش بینی برای تمام مواد پروتز مورد استفاده در پروتزهای ثابت است.

برای سهولت تشخیص و برقراری ارتباط، فرزها بر اساس طراحی نوک آنها (به عنوان مثال DC برای Deep Chamfer، MS برای شانه اصلاح شده، و غیره) یا بر اساس عملکرد آنها (به عنوان مثال IR برای کاهش انسیزال، یا برای کاهش اکلوزال و غیره).

به منظور استفاده محتاطانه از هر فرز، مهم است که قطر نوک/بعد کاری فرز را به خاطر بسپارید. این کار در این کیت بسیار ساده شده است، زیرا عدد مربوط به هر فرز نشان دهنده قطر فرز در نوک آن یا طول عملکرد آن است، به عنوان مثال. فرز DC 1.4 یک فرز Deep Chamfer با قطر نوک 1.4 میلی متر است، IR 2.0 یک فرز انسیزال Reduction با طول عملکردی 2 میلی متر است.

برس از 4 سنگ الماس مختلف در این کیت گنجانده شده است
فرزهای حلقه آبی: شن متوسط.
از این فرزها برای آماده سازی معمول دندان استفاده می شود. هیچ کد مشخصی برای این فرزها استفاده نشده است، زیرا آنها به عنوان پایه این کیت در نظر گرفته می شوند.

فرزهای حلقه سبز: شن درشت.
این فرزها با حرف “C” در نام مشخص می شوند، به عنوان مثال. DC 1.4C. فرز درشت این توانایی را دارد که سریعتر دندان را کوچک کند و در نتیجه برای کاهش موثر نیاز به تلاش کمتری دارد. این مزیت صرفه جویی در زمان را دارد و در عین حال احتمال آسیب پالپ و حساسیت بیش از حد پس از آماده سازی را که ناشی از اصطکاک و گرمای تولید شده در حین کاهش دندان است، کاهش می دهد. با این حال، برای جلوگیری از کاهش بیش از حد سهوی ساختار دندان، نیاز به مهارت های خوب هندپیس توسط پزشک دارد.

فرزهای حلقه قرمز: شن ریز.
این فرزها با حرف “F” در نام مشخص می شوند، به عنوان مثال. DC 1.2F. برای تکمیل آماده سازی از فرزهای ریز خرد شده استفاده می شود. صرف نظر از شن و ماسه ای که برای آماده سازی دندان استفاده می شود، ضروری است که آماده سازی با استفاده از فرزهای ریز ریز به پایان برسد.

فرز حلقه ای زرد: شن بسیار ریز.
این فرزها با حرف “EF” در نام مشخص می شوند، به عنوان مثال. DC 1.2EF. این فرز برای دستیابی به یک سطح بسیار صاف برای آماده سازی PLV استفاده می شود.

پایه کیت فرز دندان MIK که 7 دسته آن را به همراه کدهای هر 19 فرز نشان می دهد.

کلاستر 1: حاشیه PFM (ردیف اول: چپ)

MS 1.0

این فرز اصلاح شده شانه ای با قطر نوک 1.0 میلی متر است. فرز کلاسیک شانه یک زاویه خط داخلی تیز (باسن) در حاشیه آماده سازی ایجاد می کند. این ناحیه مستعد غلظت استرس است که احتمالاً باعث شکستگی تکیه گاه می شود.

فرز MS به عنوان فرز با نوک صاف طراحی شده است، اما با لبه های گرد که یک اتصال گرد بین خط پایان و دیواره های محوری ایجاد می کند. چنین اصلاحی به کاهش غلظت استرس در این بخش آسیب پذیر از آماده سازی کمک می کند.

این فرز باید با فرو رفتن نوک آن در عمق کامل استفاده شود و در نتیجه شیار 1.0 میلی متری در دندان باقی بماند. استفاده: برای تهیه حاشیه باکال/لبیال هنگام طراحی پروتز PFM.

این فرز به صورت شن درشت (حلقه سبز) نیز موجود است.

DC 1.0

این فرز Deep Chamfer با قطر نوک 1.0 میلی متر است.

این فرز فقط باید نصف عمق آن استفاده شود تا از ایجاد لبه مینا در حاشیه جلوگیری شود. بنابراین در صورت استفاده صحیح، فرز 1.0 شیار 0.5 میلی متری روی دندان ایجاد می کند.

موارد استفاده: برای تهیه حاشیه زبانی/کامی هنگام طراحی پروتز PFM با یقه فلزی زبانی/کامی. همچنین برای تهیه تمام حاشیه ها (360 درجه) هنگام برنامه ریزی a

زیرکونیای یکپارچه یا یک پروتز فلزی یکپارچه و برای آماده سازی PLV.

این فرز به صورت شن درشت (حلقه سبز) نیز موجود است.

MS 1.3F

این فرز اصلاح شده Shoulder Finishing با قطر نوک 1.3 میلی متر است.

این فرز با فرورفتن نوک کمی کمتر از عمق کامل آن استفاده می شود و در نتیجه حاشیه ای به عرض 1-1.2 میلی متر ایجاد می شود.

استفاده: برای تکمیل حاشیه های باکال/لبی و پروگزیمال هنگام آماده سازی دندان برای پروتز PFM.

DC 1.2F

این یک فرز Deep Chamfer Finishing با قطر نوک 1.2 میلی متر است. از آنجایی که این یک طرح پخ عمیق است، باید از آن فقط نیمی از عمق آن استفاده شود تا از تشکیل لبه مینا در حاشیه جلوگیری شود. بنابراین در صورت استفاده صحیح، این فرز یک حاشیه پخ عمیق 0.5-0.6 میلی متری بر جای می گذارد.

موارد استفاده: برای تکمیل حاشیه لینگوال/کام هنگام آماده سازی دندان برای پروتز PFM با یقه فلزی.

همچنین برای تکمیل تمام حاشیه های آماده شده (360 درجه) هنگام برنامه ریزی یک زیرکونیای یکپارچه یا یک پروتز فلزی یکپارچه استفاده می شود.

علاوه بر این، برای تکمیل حاشیه های پروگزیمال و کامی/زبانی برای پروتز PFZ یا LiDiSi، به ویژه دندان های قدامی نیز استفاده می شود.

کلاستر 2: حاشیه بدون فلز (ردیف اول: راست)

DC 1.4

این فرز Deep Chamfer با قطر نوک 1.4 میلی متر است.

این فرز نیز فقط نصف عمق آن قابل استفاده است. بنابراین هنگامی که به درستی استفاده می شود، یک حاشیه پخ عمیق 0.5-0.7 میلی متر باقی می گذارد.

استفاده: برای تهیه تمام حاشیه ها (360 درجه) هنگام برنامه ریزی برای پروتز PFZ یا LiDiSi.

این فرز به صورت شن درشت (حلقه سبز) نیز موجود است.

DC 1.8F

این یک فرز Deep Chamfer Finishing با قطر نوک 1.8 میلی متر است.

این فرز نیز فقط نصف عمق آن قابل استفاده است. بنابراین هنگامی که به درستی استفاده می شود، یک حاشیه پخ عمیق 0.8-0.9 میلی متر باقی می گذارد.

استفاده: برای تکمیل جنبه باکال/لبیال هنگام آماده سازی دندان برای پروتز PFZ یا LiDiSi.

کلاستر 3: بین دندانی اصلاح شده (ردیف دوم: چپ)

MI 0.8

این فرز بین دندانی اصلاح شده با قطر نوک 0.8 میلی متر است.

فرز بین دندانی اصلاح شده دارای انتهای ایمن است (بدون الماس در نوک). این مانع از لغزش فرز از طریق لثه در حین حرکت از لبی/باکال به سمت سطح زبانی/کامی می شود.

این امر از بریدگی حاشیه و ضربه به کول لثه جلوگیری می کند، که یک اتفاق رایج در حین جااندازی بین پروگزیمال است.

هنگام استفاده از این فرز، مهم است که از بالای پاپیلای بین دندانی در قسمت باکال/لبی شروع کنید و سپس آن را در ساختار بین دندانی پروگزیمال اجرا کنید. در طول کل سکته مغزی، اطمینان از عمود بودن فرز بر روی دندان ضروری است.

استفاده: برای باز کردن تماس های بین پروگزیمال هنگام آماده سازی دندان برای پروتز PFM، به ویژه برای دندان های آسیاب.

MI 0.5

این فرز بین دندانی اصلاح شده با قطر نوک 0.5 میلی متر است.

این فرز همچنین دارای انتهای ایمن است و باید به همان روشی که برای فرز MI 0.8 توضیح داده شد استفاده شود.

استفاده: برای باز کردن تماس های بین پروگزیمال هنگام آماده سازی دندان برای PFZ، LiDiSi، یک فلز یکپارچه یا یک پروتز زیرکونیایی یکپارچه، به ویژه برای دندان های قدامی و پرمولر.

کلاستر 4: کاهش انسداد (ردیف دوم: مرکز)

OR 1.6

این فرز کاهش اکلوزال با قطر 1.6 میلی متر در طول کل آن است (فرز مستقیم).

با فرو بردن فرز در عمق کامل آن استفاده می شود و اطمینان حاصل می شود که فرز از شیب کاسپال از قبل موجود پیروی می کند. در نتیجه امکان کاهش آناتومیک جنبه اکلوزال را فراهم می کند.

استفاده: برای کاهش اکلوزالی کاسپ های عملکردی هنگام آماده سازی دندان برای پروتز PFM.

OR 1.2

این یک فرز کاهش اکلوزال با قطر 1.2 میلی متر در طول کل آن است (فرز مستقیم).

موارد استفاده: برای کاهش اکلوزالی کاسپ های غیرعملکردی هنگام آماده سازی دندان برای پروتز PFM.

همچنین برای کاهش کل میز اکلوزال (اعم از کاسپ های عملکردی و غیرعملکردی) هنگام آماده سازی دندان برای دریافت PFZ، LiDiSi، فلز یکپارچه یا پروتز زیرکونیای یکپارچه استفاده می شود.

کلاستر 5: کاهش سینگولوم (ردیف دوم: راست)

CR 2.3

این فرز کاهش دهنده سینگولوم با قطر 2.3 میلی متر در وسیع ترین محیط آن است.

با قرار دادن فرز به گونه ای استفاده می شود که عریض ترین قسمت آن در عمیق ترین فرورفتگی در قسمت کامی/زبانی دندان در حال آماده سازی قرار گیرد.

استفاده: برای کوچک کردن حفره لینگوال هنگام آماده کردن دندان برای پروتزهای PFZ، LiDiSi یا PFM، به ویژه برای دندان های ثنایای جانبی فک بالا و برای قسمت های قدامی مندیبل.

CR 2.8

این فرز کاهش دهنده سینگولوم با قطر 2.8 میلی متر در وسیع ترین محیط آن است.

این فرز طبق همان پروتکلی که برای فرز CR 2.3 ذکر شد استفاده می شود.

استفاده: برای کوچک کردن حفره لینگوال هنگام آماده سازی دندان برای پروتز PFM، به ویژه برای دندان های ثنایای مرکزی فک بالا و نیش های فک بالا.

کلاستر 6: متفقین (ردیف سوم)

EC 1.4F

این فرز End Cutting Finishing با قطر نوک 1.4 میلی متر است.

این فرز دارای الماس هایی است که فقط در نوک آن گنجانده شده است و دارای یک ساقه غیر برش است.

ساقه بدون برش فرز امکان استفاده از آن بر روی سطوح نزدیک دندان آماده شده را بدون ترس از آسیب ناخواسته به دندان های مجاور می دهد.

این فرز فقط با ضربات کششی قابل استفاده است، زیرا ضربه فشاری خطر شخم زدن / کندن فرز را در حاشیه آماده شده به همراه دارد.

استفاده: برای از بین بردن ساختار نامنظم/بدون تکیه گاه دندان در اطراف لبه های آماده شده.

IR 2.0

این فرز خود محدود شونده با طول کار 2.0 میلی متر و قطر نوک 1.0 میلی متر است.

این فرز با نگه داشتن ساقه آن با لبه انسیزال دندان (یعنی محور بلند فرز عمود بر لبه انسیزال جهت گیری شده است) و سپس حرکت مستقیم آن از لابیال به سمت کام/زبانی (در یک حرکت فراگیر) استفاده می شود. ). در صورت استفاده صحیح، شیاری به عمق 2.0 میلی متر و عرض 1.0 میلی متر ایجاد می کند.

استفاده: برای تهیه شیارهای عمقی، هنگام کاهش لبه انسیزال برای انواع مواد پروتز.

CA 1.6F

این یک فرز تنظیم سرامیکی با قطر 1.6 میلی متر در وسیع ترین محیط آن است.

نوک این فرز مانند یک نیم دایره (نیم گرد) است و برای تنظیم تداخل های اکلوزال ایستا استفاده می شود. باقیمانده طول آن برای کاهش تداخل شیب در حین حرکات گردشی استفاده می شود.

استفاده: برای کاهش تداخل روی تاج‌ها و بریج‌های چینی در هنگام تنظیم اکلوزال.

DC 1.0SS

این فرز فوق کوتاه ساقه با قطر نوک 1.0 میلی متر و طراحی نوک پخ عمیق است.

در صورت استفاده صحیح، این فرز یک حاشیه پخ عمقی 0.5 میلی متری بر جای می گذارد.

استفاده: برای آماده سازی دندان در مناطق صعب العبور حفره دهان، به عنوان مثال. حاشیه دیستال دندان مولر دوم فک بالا.

کلاستر 7: روکش لمینت پرسلن (ردیف چهارم)

PLV 0.3

این یک فرز عمق سنج تک لایه و خود محدود شونده با قطر کاری 0.3 میلی متر است.

این فرز دارای یک ساقه غیر برش است که در بالا و زیر سطح کار امتداد می یابد. این تضمین می کند که بدون توجه به انحنای لبی دندان، شیارهایی با عمق 0.3 میلی متر ایجاد می شود.

استفاده: برای نوشتن شیارهای عمقی هنگام آماده کردن دندان برای ونیرهای لمینت چینی فوق محافظه کارانه.

PLV 0.5

این همچنین یک فرز عمق سنج تک لایه و خود محدود شونده با قطر کاری 0.5 میلی متر است.

بر اساس همان اصل توضیح داده شده برای فرز PLV 0.3 کار می کند. این تضمین می کند که شیارهای عمقی به دست آمده 0.5 میلی متر عمق دارند، بدون توجه به انحنای لبی دندان.

استفاده: برای نوشتن شیارهای عمقی هنگام تهیه ونیرهای لمینت چینی که نیاز به کاهش نسبتاً بیشتری دارند.

DC 1.2EF

این فرز بسیار ظریف پولیش پخ عمیق با قطر نوک 1.2 میلی متر است و تنها فرز حلقه ای زرد رنگ در این کیت است.

استفاده: برای جلا دادن آماده سازی لمینت ونیر پرسلن.

سازگاری نزدیک بین PLV و ساختار دندان زیرین برای اطمینان از موفقیت طولانی مدت با این پروتکل درمانی بسیار مهم است. سطح صیقلی صاف به دستیابی به این نیاز کمک می کند.

بررسی پاکسازی به دست آمده

یکی از بزرگترین موانعی که اکثر آزمایشگاه‌ها برای آماده‌سازی دندان با آن مواجه می‌شوند، وجود ناکافی کلیرنس اکلوزال یا انسیزال است. در چنین شرایطی، تکنسین باید پروتز را در یک فضای محدود قرار دهد، در نتیجه پیش آگهی طولانی مدت را به خطر می اندازد.

اگرچه پزشکان از میزان کلیرانس مورد نظر آگاه هستند، معمولاً اندازه گیری دقیق این مقدار از راه دهان دشوار است. از نظر بالینی، کلیرانس اکلوزال معمولاً بر اساس بازرسی بصری “فضای” موجود بین دندان های آنتاگونیست در هنگام MIP تخمین زده می شود. این می‌تواند بسیار ذهنی باشد، زیرا دندان‌ها دارای شیب‌هایی هستند که می‌توانند آن را مبهم کنند
مقدار کاهش زبانی یا کامی به دست آمده است.

یک راه حل ساده و در عین حال موثر برای این مشکل استفاده از PrepGauge از MIK Dental است.

هر کدام از این موارد نشانه های خاص خود را دارند:
گیج 1 میلی متر: کاسپ های غیر کاربردی برای آماده سازی LiDiSi، PFZ، فلز یکپارچه و زیرکونیای یکپارچه.

گیج 1.5 میلی متر: کاسپ های کاربردی برای آماده سازی LiDiSi، PFZ، فلز یکپارچه و زیرکونیای یکپارچه. کاسپ های غیر کاربردی برای آماده سازی PFM.

گیج 2 میلی متر: کاسپ های کاربردی برای آماده سازی PFM.

گیج 3.5 میلی متر: کاهش PFM شامل دندان های آنتاگونیست فک بالا و فک پایین.

اکستنشن پهن تر آنها (10 میلی متر) برای دندان های مولر استفاده می شود، در حالی که اکستنشن باریک تر (7 میلی متر) برای استفاده در دندان هایی با قطر باریک تر طراحی شده است. انتهای گرد اکستنشن باریک (1 میلی متر) را می توان برای دندان های قدامی فک پایین که کمترین عرض مزیو دیستال را دارند استفاده کرد.

تکنیک برای استفاده

هنگامی که میزان کاهش مورد نظر به دست آمد، از بیمار خواسته می شود تا PrepGauge مربوطه را در MIP گاز بگیرد. سپس پزشک باید سعی کند گیج را از طریق باکال (مفهوم سنج حسگر) بکشد

یکی از سه احتمال زیر وجود دارد:
امکان 1: گیج را می توان از طریق باکال با حداقل مقاومت بیرون کشید.

نتیجه گیری بالینی: آماده سازی در رابطه با PrepGauge مورد استفاده کافی است.

امکان 2: نمی توان گیج را از طریق باکال بیرون کشید. نتیجه گیری بالینی: کلیرانس ناکافی است و نیاز به کاهش بیشتر دارد.

امکان 3: گیج را می توان از طریق باکال بدون هیچ مقاومتی بیرون کشید.

نتیجه گیری بالینی: آماده سازی بیش از حد کاهش یافته است. اگرچه این تکنیک به اندازه گیری آماده سازی کمک می کند، اما مناطق خاصی را که ممکن است آماده سازی نیاز به کاهش بیشتر داشته باشد (در صورت وجود) نشان نمی دهد.

PrepGauge (با رنگ/اسپری) باید نه تنها برای ارزیابی فاصله استاتیک، بلکه برای ارزیابی فاصله در تمام حرکات گردشی استفاده شود. این گام کوچک به جلوگیری از ایجاد تداخل یا سوراخ یا شکستگی پروتز کمک می کند.

ارزیابی کلیرانس اکسکورسیو مخصوصاً برای دندان های قدامی مهم است، جایی که کاهش یکنواخت در طول کل مسیر هدایت قدامی برای پیش آگهی طولانی مدت مورد بسیار مهم است. این را می توان به راحتی با استفاده از PrepGauge ارزیابی کرد.

به این ترتیب، با استفاده از فرزهایی با قطر نوک شناخته شده (برای اندازه گیری عرض حاشیه) و استفاده از PrepGauge (برای ارزیابی فاصله) می توان قابلیت پیش بینی در هنگام انجام آماده سازی پروتز ثابت را تا حد زیادی افزایش داد.