اثر کامپتون

اثر کامپتون یا پراکندگی کامپتون (Compton scattering) ، یک پدیده در فیزیک است. در پدیده کامپتون پرتو ایکس در اثر اندرکنش با ماده انرژی خود را از دست داده و از این‌رو طول موجش افزایش می‌یابد. به عبارت دیگر، پراکندگی کامپتون، پراکندگی ناکشسان یک فوتون توسط یک ذره بادار و معمولاً الکترون است و باعث کاهش انرژی (افزایش طول موج) فوتون (که ممکن است یک پرتو ایکس یا پرتو گاما باشد) می‌شود که به اثر کامپتون مشهور است. بخشی از انرژی فوتون به الکترون پس‌زده‌شده منتقل می‌شود. پراکندگی معکوس کامپتون نیز وجود دارد که در آن ذره باردار بخشی از انرژی‌اش را به یک فوتون می‌دهد.

نگاره نیازمند توضیح

تفرق کامپتون.

معادله پراش کامپتون به صورت زیر است:{displaystyle lambda ‘-lambda ={frac {h}{m_{e}c}}(1-cos {theta })}

که در آن:{displaystyle lambda }

 طول موج فوتون قبل از پراش{displaystyle lambda ‘}

 طول موج فوتون بعد از پراشm_e جرم الکترونθ زاویه تغییر جهت حرکت فوتونhثابت پلانکو c سرعت نور است.

اثر کامپتون را می‌توان به صورت برخورد فوتون-الکترون دانست که در آن انرژی و تکانه کل ثابتند.

آرتور هالی کامپتون در سال ۱۹۲۷ جایزه نوبل فیزیک را به خاطر کشف این پدیده در دانشگاه واشنگتن در سنت لوییس دریافت نمود.

این پدیده در اخترفیزیک و فیزیک پزشکی اهمیت فراوان دارد.