اتصال همی دسموزوم

همی دسموزوم ( Hemidesmosomes ) ساختارهای بسیار کوچک مانند گل میخ است که در کراتینوسیتهای اپیدرم پوست وجود دارد که به ماتریکس خارج سلولی وصل شده اند. در صورت مشاهده با میکروسکوپ الکترونی ، از نظر فرم با دسموزوم مشابه هستند ، با این حال دسموزومها به سلولهای مجاور متصل می شوند. به جای desmogleins و desmocollins در فضای خارج سلول ، همی دسموزوم ها از اینتگرین ها استفاده می کند. همی دسموزوم ها در سلولهای اپیتلیال وجود دارند که سلولهای اپیتلیال پایه را به لامینا لوسیا ، که بخشی از لایه بازال است ، متصل می کند. همی دسموزوم ها همچنین در مسیرهای سیگنالینگ از جمله مهاجرت کراتینوسیتها یا نفوذ سلولهای سرطان دخیل است

ساختمان

همی دسموزوم ها را می توان بر اساس ترکیبات پروتئینی آنها به دو نوع طبقه بندی کرد. همی دسموزوم نوع 1 در اپیتلیوم لایه لایه یافت می شود. همی دسموزوم نوع 1 پنج عنصر اصلی دارد: اینتگرین α6β4 ، پلکتین (plectin ) در ایزوفرم 1a ، i. ه P1a ، پروتئین تتراسپانین CD151 ، BPAG1e یا ایزوفرم آنتی ژن پمفیگوئید و BPAG2 (همچنین به عنوان کلاژن BP180 یا نوع 17 شناخته شده است). همی دسموزوم نوع 1 در بافت اپیتلیال لایه لایه یافت می شود. همی دسموزوم نوع 2 حاوی اینتگرین α6β4 و پلکتین بدون آنتی ژن BP است.

همی دسموزوم دو مؤلفه پوشا از غشاء دارد: Integrin α6β4 و Plectin 1a. interesgrin α6β4 به عنوان گیرنده لامینین-332 عمل می کند. interesgrin α6β4 به دو دایمر زیر واحد α و β تشکیل شده است. زیر واحد بزرگتر β4 دامنه هایی دارد که به فیبرونکتین III و کلسیم متصل می شوند. زیر واحد α6 به خارج سلولی BP180 ، CD151 و laminin-322 متصل می شود. وقتی اینتگرین α6β4 به Plectin 1a و BPAG1 متصل می شود ، با رشته های میانی کراتین در اسکلت اسکلت ارتباط می یابد.

همدسموزوم توسط ایزوفرم 1A پلاکتین از خانواده پروتئین Plectin به کراتین مرتبط است. Plectin یک پروتئین 500 کیلو دالتونی است که یک دامنه میله مانند طولانی و یک دامنه در انتهای آن دارد که حاوی یک محل اتصال رشته های میانی است. BPAG2 ، یا (آنتی ژن پمفیگوئید 2) ، یک پروتئین transmembrane است که در مجاورت اینتگرین ها وجود دارد ، BPAG2 دامنه هایی دارد که به Plectin ، زیرواحد β4 در سیتوپلاسم و اینتگرین α6 و لامینین-332 در فضای خارج سلول متصل می شوند. CD151 ، پروتئینی از خانواده فوق العاده تتراسپانین ، در سطح سلول کراتینوسیت ها و اندوتلیوم عروقی ساکن است. BPAG1e یک آنتی ژن با ایزوفرم های متعدد است که به اینتگرین α6β4 ، BPAG2 و keratin 5 و 14 متصل می شود. نقش اصلی BPAG1e برای پایداری همدسموزوم است