هیدرولیز

آبکافت یا هیدرولیز ( Hydrolysis) (برگرفته از کلمه یونانی hydro به معنی آب و کلمه lysis به معنی جدا کردن پیوند) معمولاً یک واکنش جدا شدن پیوندهای شیمیایی به واسطه اضافه کردن آب است. یک واکنش شیمیایی است که در طی آن یک یا چند مولکول آب به یونهای هیدروژن و هیدروکسیل شکسته می‌شود که این ممکن است باعث ادامه یافتن حضور آن در واکنش‌های دیگری شود.

در واکنش آبکافت، ممکن است همراه با تجزیهٔ آب مولکول‌های دیگری نیز شکسته شوند که طی آن گروه هیدروژن به یک قسمت و گروه هیدروکسیل به قسمت دیگر مولکول شکسته شده اضافه می‌شوند. هیدرولیز واکنشی است که در محیط آبی منجر به یونیزاسیون ماده می‌شود. ترکیب شدن یک نمک با آب و تولید اسید و باز را هیدرولیز یا آبکافت گویند و به معنی تجزیه به وسیلهٔ آب است.

نگاه کلی

هیدرولیز، نوعی واکنش شیمیائی است که ضمن آن آب نسبت به یک ماده دیگر واکنش نشان داده، آن را شکافته ویک یا چند ماده جدید کاملاً مستقل از ماده اصلی تولید می‌کند. تجزیه ساکروز یا قند نیشکر که باعث به وجود آمدن گلوکز و فروکتوز می‌شود یا تبدیل نشاسته به گلوکز که با حضور یک کاتالیزور مناسب انجام می‌شود. از جمله مثال‌های این نوع واکنش می‌باشند گلوکز اساس تشکیل دهنده سلولز است. هیدرولیز سبب کاهش طول زنجیر ویا اندازه مولکول‌ها می‌شود که این عمل خود قابلیت انحلال‌پذیری را زیاد می‌کند.

هیدرولیز اسیدی (هیدرولیز به کمک اسید به عنوان کاتالیزور) یکی از واکنش‌های مهم در فر آیند ساخت تخته فیبر به‌شمار می‌رود. این واکنش در فرآیند ساخت خمیر، باعث تجزیه و از دست رفتن قسمتی از همی سلولز می‌شود اسید استیک و اسید فورمیک که هم‌ زمان ازکربو هیدراتهای چوب تولید می‌شود. میزان اسید لازم را برای واکنش هیدرولیز تأمین می‌کنند. هیدرولیز همی سلولز سبب کاهش میزان محصول خمیر تولیدی شده و نیز قندهای تجزیه پذیر را به آب موجود در سیستم می‌افزاید.

در شیمی آلی ترکیباتی وجود دارد که از متراکم شدن دو ترکیب و از دست دادن یک مولکول آب ایجاد می‌شود. با انجام عمل هیدرولیز روی این ترکیبات می‌توان آن‌ها را به ترکیبات سازنده‌شان تجزیه کرد. عمل هیدرولبز معکوس فرایند آبگیری یا تغلیظ می‌شود و معمولاً یک فرایند برگشت‌پذیر می‌باشد، یعنی با آب‌گیری از ترکیب هیدرولیز شده دوباره همان ترکیب اولیه حاصل می‌شود. البته تحت شرایط خاصی هیدرولیز می‌تواند برگشت‌ناپذیر باشد.