پاراكراتوز نوعی روش كراتینیزاسیون است كه با احتباس هسته های موجود در لایه stratum corneum مشخص می شود در حالی که در كراتینیزاسیون هسته وجود ندارد. در غشاهای مخاطی ، پاراکاراتوز طبیعی است.
در پوست ، این فرایند منجر به جایگزینی غیرطبیعی اسكوام حلقوی (annular squames) با سلولهای هسته دار می شود. پاراکراتوز با نازک شدن یا از بین رفتن لایه گرانولار همراه است و معمولاً در بیماری های افزایش گردش خون اعم از التهابی یا نئوپلاستیک مشاهده می شود. پاراکراتوز در پلاک های پسوریازیس و در شوره سر دیده می شود.

پاراکراتوز گرانولار (Granular parakeratosis) یک بیماری پوستی ایدیوپاتیک ، خوش خیم است که با اریتماتوژن باریک ، قهوه ای یا قرمز ، پوسته پوسته های پوستی و پلاک ها بروز می کند. این بیماری در همه گروههای سنی مشاهده می شود و هیچ ارتباط کلینیکی ندارد