کراتینین فراوردهای از سوخت و ساز در ماهیچهها است که از کلیهها دفع میگردد.
متابولیسم کراتینین
تولید: کراتینین پروتئینی است که از کراتین که سرآغاز بزرگ فرآوری انرژی در ماهیچهاست، مشتق میگردد. پس از دهیدارته شدن کراتین در ماهیچهها و بدون کاتالیزور، کراتین به کراتینین تبدیل میشود و وارد خون میشود. کراتینین بیشتر از ماهیچهها اسکلتی مشتق و از راه کلیهها دفع میشود. چون حجم توده عضلانی هر فرد ثابت است اندازه فرآوری کراتینین در هر فردی کم وبیش ثابت است. روزانه کم وبیش ۲ درصد کراتین بدن به کراتینین تبدیل میشود.
زُدایش کراتینین در جریان خون تنها بدست کلیهها صورت میگیرد بنابراین اندازهگیری اندازه کراتینین در خون میتواند نشان دهنده کارکرد کلیهها باشد. هر گاه کارکرد کلیهها کاهش پیدا کند برای نمونه در مواردی که یکی از کلیهها از بدن بیرون میشود سطح کراتینین افزایش مییابد مقدار معمول آن در بزرگسالان ۱ میلی گرم در دسی لیتر است در کودکان که ماهیچهها کمتری دارند این اندازه باید ۲/ ۰ باشد. محدود طبیعی کراتینین در خانمها میان ۱/۱-۵/۰ و در مردان ۲/۱-۶/۰ میلیگرم در دسیلیتر خون است. چرایی بیشتر بودن آن در مردان به چرایی بیشتر بودن توده ماهیچهای آنهاست. جوانان پرکار (وزنه بردار) یا بالغین در میانسالی میشود کراتینین بیشتری داشته باشند. برعکس در کسان مسن اندازه کراتینین کمتر است. کسانیکه دچار سوءتغذیه، کاهش وزن شدید و بیماری طولانی مدت هستند، به چرایی کاهش توده عضلانی سطح کراتینین آنها کمتر از اندازه موردانتظار است.