میوزینها (Myosin) خانوادهای از موتورپروتئینها هستند که با رشتههای اکتین درپیوسته هستند و با بکاربردن ای تی پی بر روی اکتین حرکت میکند. خانواده میوزینها دربرگیرنده میوزینهای گوناگونی هستند که هر یک کارکرد ویژهای دارند و در یاختههای ویژهای بیان میشوند. برای نمونه، میوزین ۲، میوزینی است که در ماهیچهها بیان میشود و برای فرایند حرکت ماهیچهها نیاز است. میوزین ۱، میوزینی است که در سلولهای گوناگون برای حرکت ویزیکولها نیاز است. برخی از میوزینها تک واحدی هستند و برخی دیگر از میوزینها دو یا چند زیرواحدی هستند و از زنجیرههای سبک و سنگین درست شدهاند. هرکدام از آنها میتوانند با چسبیدن به رشته های اکتین با حرکت پارویی شکل، ماهیچه را منقبض می کنند.
میوزین ۲
میوزین ۲، یا میوزین ماهیچهای، از دو زنجیره سنگین و ۴ زنجیره سبک ساخته شدهاست. میوزینهای ۲ بر پایه زنجیره سنگین خود نامگذاری میشوند.
زنجیرههای سبک میوزینی
هر مولکول میوزینی دارای چهار زنجیره سبک است دو تا از آنها پایهای ودوتای دیگر تنظیمی و قابل فسفریله شدن میباشند و میتوانند نقش مهمی در تنظیم برهمکنشهای اکتین میوزینی و دینامیک ضربه نیرو داشته باشند. زنجیرههای سبک مولکولهای میوزین میتوانند سرعت حرکت اکتین درسرتاسر میوزین را به صفر کاهش دهند بی اینکه بر فعالیت ATPase تأثیری داشته باشد.
زنجیرهای سبک پایه
ایزوفوم MLC پایه در حالت میتواند سرعت بیشینه کوتاه شدن تار ماهیچهای و سارکومر را کم کند.
زنجیرههای سبک تنظیمی
زنجیرههای سبک تنظیمی در سنجش با زنجیره سبک پایه دورتر از سر میوزین قرار گرفتهاند ولی هنوزهم در شرایطی هستند که دینامیک اکتین و پل عرضی میوزین را کاهش میدهند، نقش نخستین آنها تغییر عملکرد پل عرضی از راه فسفوریلاسیون آنها است. به نظر میرسد فسفوریلاسیون MLC حساسیت عناصر انقباضی به کلسیم را افزایش میدهد به گونهای که فرآوری نیرو در فرکانسهای تحریکی پایین واما نه در تتانی افزایش مییابد.