اصول آماده سازی دندان: قسمت-2

درمان پروتز ثابت می تواند رضایت استثنایی را هم برای بیمار و هم برای دندانپزشک ایجاد کند. می تواند یک دندان ناسالم و/یا غیرجذاب را به دندانی راحت و سالم تبدیل کند. یکی که قادر به ارائه خدمات عملکردی است و در عین حال ظاهر بیمار را تا حد زیادی بهبود می بخشد.

با این حال، ایجاد یک ترمیم موفق نیاز به سنتز دقیق ملاحظات عملکردی، بیولوژیکی و زیبایی شناختی کلی دارد. یکی از مهمترین عناصر این فرآیند، آماده سازی واقعی دندان است.

آماده سازی دندان هنری است که نیاز به مهارت بالینی بالایی دارد. به طور همزمان، همچنین مستلزم درک آنچه باید انجام شود و چگونه می توان به هدف نهایی رسید. آماده سازی دندان یک روش ترمیمی متداول است که شامل برداشتن انتخابی و شکل دادن به دندان پایه دندان به منظور قرار دادن یک پروتز ثابت است.

آماده کردن دندان مترادف با طناب زدن است. به این معنا که پزشک باید تعادل کاملی بین کاهش کافی دندان ایجاد کند تا از استحکام به علاوه زیبایی اطمینان حاصل کند، در حالی که در عین حال پزشک باید به اندازه کافی هوشیار باشد تا از ساختار دندان باقی مانده در برابر توهین و آسیب محافظت کند.

بنابراین، آماده سازی دندان باید مطابق با نیازهای فرد برنامه ریزی شود، زیرا در هر موقعیتی این تعادل متفاوت خواهد بود.

مقدار مورد نظر کاهش دندان بر اساس مواد پروتز مورد استفاده

مقدار مورد نظر کاهش دندان (بر حسب میلی متر) است که مطابق با مواد پروتز مورد استفاده برای ساخت و موقعیت دندان در حفره دهان لازم است. درک این نکته مهم است که مقادیر ذکر شده در اینجا میانگین هستند و تغییرات ذهنی باید در طول آماده سازی دندان نهایی در نظر گرفته شود (و دستورالعمل های آماده سازی اصلاح شود).

FINISH LINE معماری

خط پایان انتقال بین پروتز و دندان آماده شده را مشخص می کند. این یک اتصال حیاتی است و باید بر اساس مواد پروتز انتخاب شده برای ترمیم دندان برنامه ریزی شود.

امروزه تمام پروتزهای ثابت را می توان با استفاده از یکی از دو نوع حاشیه پایانی زیر با موفقیت ساخت

1.حاشیه شانه اصلاح شده

نشانها

برای پروتزهای PFM، به طور انتخابی در حاشیه هایی که برای دریافت پرسلن برنامه ریزی شده است (معمولاً لبه باکال و هر دو حاشیه پروگزیمال).

مزیت ها

• با حصول اطمینان از حجم کافی از مواد در حاشیه، مقاومت خوبی در برابر نیروهای اکلوزال ایجاد می‌کنند و در نتیجه تنش‌هایی را که ممکن است منجر به شکستگی شود به حداقل می‌رسانند.
• در هنگام پخت پرسلن کمتر دچار اعوجاج می شوند و در نتیجه باز شدن حاشیه کمتری را نشان می دهند.

نقطه ضعف

چنین حاشیه ای نیاز به کاهش قابل توجه دندان دارد و بنابراین، طراحی محافظه کارانه ای نیست.

حاشیه چمفر عمیق

Fig. 4.10: Deep Chamfer Margin

نشانه ها

• تمام حاشیه های آماده سازی (360 درجه) برای ترمیم های یکپارچه.
• تمام حاشیه های آماده سازی (360 درجه) برای ترمیم های PFZ.
• تمام حاشیه های آماده سازی (360 درجه) برای ترمیم های شیشه سرامیک.
• حاشیه زبانی/کامی برای PFM (در صورت برنامه ریزی با یقه فلزی).

مزایا

• در صورت استفاده صحیح ضخامت و استحکام کافی را فراهم می کند.
• تقعر گرد آن غلظت کمتر تنش را در لایه سیمانی تضمین می کند.

نقطه ضعف

اگر از فرز پخ عمیق بیش از نصف عرض آن استفاده شود، چنین حاشیه ای می تواند ساختار دندانی را ایجاد کند. چنین لبی بدون تکیه گاه است و می تواند به راحتی روی قالب جدا شود (باعث ایجاد مشکل در نشستن تاج) یا می تواند از دندان جدا شود (در نتیجه حاشیه باز شود).

جدول 4.1: معماری حاشیه مورد نظر برای مواد مختلف پروتز.

قرار دادن حاشیه با ارجاع به تاج لثه

سه گزینه برای قرار دادن حاشیه های آماده سازی در رابطه با تاج لثه وجود دارد:

حاشیه سوپرا ژینژیوال

حاشیه آماده سازی فوق لثه ای به دلیل مزایای مختلفی که چنین طراحی برای پزشک و بیمار به طور یکسان ارائه می دهد، بسیار مطلوب است.

مزایا

• این ساده ترین حاشیه برای آماده سازی و اتمام است.
• هیچ ضربه ای به لثه حاشیه ای وارد نمی شود.
• حاشیه آماده سازی معمولاً روی مینای صدا قرار دارد.
• این ساده ترین حاشیه برای تأثیرگذاری است، زیرا نیازی به پس کشیدن بافت نیست.
• این ساده ترین حاشیه برای شناسایی روی گچ (توسط تکنسین) است.
• ارزیابی تناسب و پایان ترمیم (هم روی قالب و هم به صورت داخل دهانی) آسان است.
• این ساده ترین حاشیه برای حذف سیمان اضافی از (post luting) است.
• بررسی حاشیه در قرارهای فراخوان امکان پذیر است.

موارد منع مصرف

این را نمی توان برای زیبایی استفاده کرد، به خصوص در بیماران با خط لب بالا و تغییر رنگ زمینه ای دندان.

نشانه ها

باید تا حد امکان استفاده شود (در محدوده زیبایی شناختی).
حاشیه زبانی/کامی همه آماده‌سازی‌ها باید بالای لثه نگه داشته شود (در تلاش برای حفظ ساختار دندان در نزدیکی گردن).
در جنبه باکال دندان های خلفی فک پایین، به ویژه در مواردی که عرض لثه چسبیده به خطر بیفتد.

EQUI-GINGIVAL MARGIN

این احتمالاً رایج ترین موقعیت مورد استفاده برای حواشی آماده سازی است.

مزایا

• زیبایی شناسی خوبی ارائه می دهد. این به این دلیل است که به دندان زیرین اجازه می دهد کاملاً از دید ماسک شود (به ویژه برای دندان های تغییر رنگ در پنجره زیبایی).
• چنین حاشیه ای برای اقدامات منظم بهداشت دهان و دندان قابل دسترسی است و بنابراین به خوبی توسط بافت های لثه تحمل می شود.

معایب

هر گونه تحلیل لثه، حاشیه را آشکار می کند.
تغییر رنگ لثه هنگام استفاده با پروتز PFM، به ویژه در بیمارانی که دارای نوع زیستی نازک لثه هستند، شایع است. این جنبه در فصل شماره 16 در مورد رابط ترمیمی توضیح داده شده است.

SUB-GINGIVAL MARGIN

به دلیل تظاهرات بالینی غیرقابل پیش بینی که با چنین حاشیه ای مشاهده می شود، این کمترین ترجیح است.

نشانه ها

• در موارد زیبایی که نیاز به پنهان شدن حاشیه ها وجود دارد، مخصوصاً برای دندان هایی با تغییر رنگ عمیق.
• در مواردی که احتباس/مقاومت اضافی مورد نیاز است، مانند تاج های بالینی کوتاه (SCC).
• در مواردی که تماس های پروگزیمال وسیعی دارند که تا تاج لثه امتداد دارند، به عنوان مثال. بروکسر، جویدن تنباکو و غیره
• در مواردی که پوسیدگی های موجود یا فرسایش دهانه رحم به صورت زیر لثه گسترش می یابد.

معایب

• حاشیه های زیر لثه نشان دهنده افزایش شاخص پلاک، شاخص لثه، عمق پاکت، رکود و غیره است.
• خطر نقض پهنای بیولوژیکی همراه با التهاب مزمن یا تحلیل لثه را به همراه دارد. این جنبه به طور مفصل در فصل شماره 16 در مورد “رابط پریودنتال ترمیمی” توضیح داده شده است.

روش ترکیبی را می توان در دندان هایی استفاده کرد که ارتفاع تاج بالینی مناسبی دارند که پس از تکمیل آماده سازی اکلوزال باقی مانده است (مولرهای بیش از 4 میلی متر؛ پرمولرها و دندان های قدامی > 3 میلی متر).

در این روش، لبه های باکال و پروگزیمال به صورت هم لثه آماده می شوند، در حالی که حاشیه زبانی/کامی فوق لثه نگه داشته می شود. این اجازه می دهد تا ساختار دندان در آسیب پذیرترین ناحیه دندان حفظ شود. از آنجایی که این ناحیه دارای نگرانی حداقل زیبایی است، چنین رویکرد ترکیبی باید به طور منظم مورد استفاده قرار گیرد.

برس برای آماده سازی دندان استفاده می شود

حاشیه پایانی کپی دقیقی از سر فرز مورد استفاده برای تهیه آن است. فرزهای مختلفی وجود دارد که می توان از آنها برای آماده سازی دندان استفاده کرد و اغلب اپراتورها ترجیحات خاص خود را دارند. کیت آماده سازی Crown, Bridge, Veneer توسط MIK Dental برای توصیف تمام آماده سازی های دندان در این کتاب استفاده شده است.