
استیل کولین پیامرسان عصبی در رشتههای عصبی پاراسمپاتیک تراوششونده از رشتههای پیش گرهای و پس گرهای است.
بر روی اندامها یا سلولهای هدف گیرندههایی وجود دارد که موجب تأثیر نوروترانسمیترهای آزادشده بر اثر برانگیخته شدن سامانه عصبی خودگردان بر آنها میشود. تنوع این گیرندهها موجب اختصاصی شدن تأثیر پیامرسانهای عصبی بر بافتهای گوناگون میشود. گیرنده استیلکولین پروتئین غشایی درونی است که نسبت به اتصال ترارسان عصبی استیلکولین واکنش نشان میدهد.
مکانیسم اثر
استیل کولین در سیستم عصبی مرکزی (CNS) و سیستم عصبی محیطی (PNS) عملکرد دارد. در PNS ، استیل کولین عضلات را فعال می کند و یک انتقال دهنده عصبی بزرگ در سیستم عصبی اتونوم است.
استیل کولین مانند بسیاری از مواد فعال بیولوژیکی فعال ، اثرات خود را با اتصال و فعال کردن گیرنده های مستقر در سطح سلول ها اعمال می کند. دو کلاس اصلی گیرنده استیل کولین ، نیکوتین و موسکارینی وجود دارد.
آنها برای مواد شیمیایی نامگذاری شده اند که می توانند هر نوع گیرنده را بدون فعال کردن نوع دیگر فعال کنند: موسکارین ترکیبی است که در قارچ Amanita muscaria یافت می شود. نیکوتین در تنباکو یافت می شود.
گیرنده های استیل کولین نیکوتینیک کانال های یونی وابسته به لیگاند هستند که در برابر یون های سدیم ، پتاسیم و کلسیم قابل نفوذ هستند. به عبارت دیگر ، اینها کانالهای یونی هستند که در غشاهای سلولی تعبیه شده اند و در صورت اتصال استیل کولین به آنها می توانند از حالت بسته به حالت باز تبدیل شوند.
در حالت باز اجازه می دهند یونها از آن عبور کنند. گیرنده های نیکوتین در دو نوع اصلی وجود دارند که به نوع عضله و نوع عصبی معروف هستند. نوع عضلانی می تواند به طور انتخابی توسط curare ، نوع عصبی توسط هگزامتونیوم مسدود شود.
محل اصلی گیرنده های نوع عضلانی روی سلول های ماهیچه است گیرنده های نوع عصبی در گانگلیون خودمختار (هم سمپاتیک و هم پاراسمپاتیک) و در سیستم عصبی مرکزی قرار دارند.
گیرنده های استیل کولین موسکارینی مکانیسم پیچیده تری دارند و سلول های هدف را در یک بازه زمانی طولانی تر تحت تأثیر قرار می دهند.
در پستانداران ، پنج زیرگروه گیرنده های موسکارینی شناسایی شده است که برچسب M1 از طریق M5 دارند. همه آنها به عنوان گیرنده های همراه پروتئین G عمل می کنند ، به این معنی که اثرات خود را از طریق یک سیستم پیام رسان دوم اعمال می کنند.
زیرگروه های M1 ، M3 و M5 با هم جفت شده اند. آنها با فعال کردن فسفولیپاز C. سطح داخل سلولی IP3 و کلسیم را افزایش می دهند. تأثیر آنها بر روی سلولهای هدف معمولاً تحریک کننده است. زیرگروه های M2 و M4 با هم Gi / Go همراه هستند. آنها با مهار آدنیلات سیکلاز سطح داخل سلولی از cAMP را کاهش می دهند.

تأثیر آنها بر روی سلولهای هدف معمولاً مهاری است. گیرنده های استیل کولین موسکارینی هم در سیستم عصبی مرکزی و هم در سیستم عصبی محیطی قلب ، ریه ها ، دستگاه گوارش فوقانی و غدد عرق یافت می شود.
برای استیل کولین در اندام هدف رشتههای پس گرهای سمپاتیک (مانند ماهیچههای صاف روده یا عنبیه چشم) گیرندههای موسکارینی M۱ تا M۳ و گاهی گیرندههای نیکوتینی وجود دارند. در گرههای عصبی، گیرنده استیل کولین بر روی نورون پس گرهای از نوع نیکوتینی است. همچنین گیرنده استیل کولین در ماهیچههای اسکلتی گیرنده نیکوتینی میباشد.
کولین استراز آنزیمی است که استیل کولین را که برای برانگیختن نورونها لازم است، در محل سیناپس آبکافت میکند تا تحریک مداوم نباشد.