کلیندامایسین Clindamycin

کلیندامایسین یک آنتی بیوتیک باکتریواستاتیک است و مانع بیوسنتز پروتئین توسط باکتری می‌شود. کلیندامایسین به دلیل عوارض جانبی جدی آن موارد مصرف محدودی دارد. این دارو در درمان عفونت‌های استافیلوکوکی استخوان، مفاصل وپریتونیت مصرف می‌شود. این دارو به صورت‌های خوراکی، تزریقی و ژل موضعی استفاده می‌شود.

هشدارها و سفارش‌ها

1. کپسول دارو باید همراه با غذا یا یک لیوان بلعیده شود تا موجب تحریک مری نشود.
2. در صورت ابتلای بیمار به اسهال از این دارو نباید مصرف شود.
3. در صورت بروز اسهال یا علایم کولیت باید مصرف این دارو را بلافاصله قطع کرد. همچنین در صورت ابتلای بیمار به نارسایی کبدی یا کلیوی با احتیاط فراوان مصرف شود.
4. پیگیری کار کبد و کلیه در طول درمان دراز مدت با این دارو و نیز در طول درمان کودکان ضروری است.

عوارض جانبی

اسهال (که در صورت بروز آن باید مصرف دارو را قطع کرد)، احساس ناراحتی در شکم، تهوع، استفراغ، کولیت ناشی از آنتی‌بیوتیک، بثورات جلدی، یرقان و تغییر در پاسخ آزمون‌های کبدی، کاهش نوتروفیل‌های خونی، ائوزینوفیلی، آگرانولوسیتوز و کاهش پلاکت‌های خون بعد از مصرف کلیندامایسین گزارش شده‌اند.

تداخل دارویی

کلیندامایسین اثر داروهای شل‌کننده عضلانی غیر دپولاریزان را افزایش می‌دهد. این دارو نسبت به اثرات داروهای نئوستیگمین وپیریدوستگمین اثر آنتاگونیستی دارد. مصرف همزمان این دارو با اریترومایسین و کلرامفنیکل توصیه نمی‌شود.

اندازه‌های مصرف

خوراکی

بزرگسالان

مقدار مصرف کلیندامایسین از راه خوراکی ۱۵۰–۳۰۰ میلی گرم هر ۶ ساعت و در عفونت‌های شدید تا ۴۵۰ میلی گرم هر ۶ ساعت می‌باشد.